Formuły

Wprowadzanie formuł

W Excelu każda formuła rozpoczyna się od znaku (=). Jest to informacja dla programu, że rozpoczęto jej wprowadzanie. Excel pozwala wstawić formułę do komórki na dwa sposoby: ręcznie i poprzez odwołania do innych komórek.

WSKAZÓWKA

Oprócz znaku (=) Microsoft wprowadził dodatkowo możliwość rozpoczynania wpisywania formuły znakiem (+). Jest to ułatwienie dla osób, które korzystały wcześniej z arkusza kalkulacyjnego Lotus.

Spójrz na poniższy przykład. Znajdują się na nim dwie komórki: B2 = 2 i B3 = 4. W komórkę D2 wstaw formułę, która zsumuje te dwie liczby. Aby wpisać tę formułę ręcznie, wpisz =B2+B3, a następnie naciśnij Enter. Oznacza to:  dodaj wartości znajdujące się pod komórką B2 i B3.

W komórce D3 stwórz formułę, która odejmie wartość z komórki B2 od wartości z komórki B3. Tym razem jednak użyj metody przez wskazywanie.

  1. Kliknij w komórkę D3, a następnie wpisz znak (=),
  2. Kliknij w komórkę B3, a następnie (-),
  3. Kliknij w komórkę B2, a następnie naciśnij Enter.

Podczas pracy z Excelem, zamiast wpisywać wartość bezpośrednio, używaj w formule odwołań do komórek. Sprawi to, że łatwiej będziesz mógł edytować te wartości i będą one automatycznie aktualizowane.

Edytowanie formuł

Do komórki do której wcześniej wstawiłeś dane, zawsze możesz powrócić i dokonać edycji jej zawartości.

Przykład 1:

Poniżej znajdziesz 3 sposoby edycji formuły.

  1. Wykonaj podwójne kliknięcie na komórce. Spowoduje to, że w miejscu w którym kliknąłeś, wewnątrz komórki pojawi się kursor, dzięki któremu możesz edytować jej zawartość,
  2. Naciśnij F2 – spowoduje to umieszczenie kursora na końcu zawartości komórki,
  3. Wybierz komórkę którą chcesz edytować, a następnie kliknij pasek formuły. To pozwoli Ci na edytowanie zawartości komórki bezpośrednio z paska formuły.

Kiedy skończysz edytować tekst i będziesz chciał potwierdzić zmiany to naciśnij Enter. Jeśli będziesz chciał opuścić edycje bez zapisywania zmian to naciśnij ESC.

WSKAZÓWKA

Jeśli któraś z Twoich formuł nie jest zapisana poprawnie i nie chcesz jej aktualnie zmieniać. Chcesz ją natomiast pozostawić w komórce. Dobrym sposobem jest usunięcie znaku (=) na początku formuły. Spowoduje to zapisanie tej formuły jako tekstu. Dzięki temu w późniejszym czasie możesz ją edytować.

Typy błędów w formułach

Jeżeli podczas wprowadzania formuły do komórki popełnisz błąd polegający na wpisaniu błędnej liczby argumentów lub na przykład nie domkniesz nawiasów to Excel poinformuje Cię o tym błyskawicznie. Będzie tak uparty, że nie pozwoli Ci nawet zaakceptować formuły, lecz zmusi Cię do tego abyś ją poprawił. Excel może Cię poinformować o błędzie nie tylko wtedy, kiedy składnia zapytania nie jest poprawna, ale również wtedy, kiedy zapytanie przyjmie niepoprawne dane.

Spójrz na poniższą listę. Zostały tu przedstawione wszystkie możliwe błędy na jakie możesz natrafić w Excelu.

#DZIEL/0!

Błąd dzielenia przez 0. Pojawi się on również wtedy, gdy w miejscu zera znajdzie się pusta komórka. Excel potraktuje pustą komórkę tak jak by była zerem.

#ARG!

Ten błąd informuje Cię o tym, że jeden z argumentów formuły jest niepoprawnego typu. Weźmy za przykład formułę gdzie występuje dodawanie. Zawartość każdego argumentu powinna być liczbą. Jeżeli choć w jednej z nich występować będą inne dane, na przykład tekst, to Excel zwróci dany typ błędu.

#NAZWA?

Błąd nazwy może wystąpić jeżeli zrobiłeś literówkę w nazwie funkcji albo zapomniałeś przy pracy z tekstem wziąć go w cudzysłów.

W poniższym przykładzie zamiast użyć funkcji SUMA, wpisałem SUM, co spowodowało błąd nazwy.

#N/D

Ten błąd występuje wówczas, gdy wartość jest niedostępna dla funkcji lub formuły.

#ZERO!

Jednym z przypadków, w którym ten typ błędu może wystąpić jest na przykład sytuacja, kiedy dodajemy wartości komórek i zamiast plusa wstawimy spację. Przykład =A1+B1 C1.

#LICZBA!

Błąd pojawia się zazwyczaj wtedy, kiedy wartość w komórce jest zbyt mała lub zbyt duża i przekroczy zakres liczb w jakim Excel operuje. W poniższym przykładzie liczba 1234 została podniesiona do potęgi 100, co znacznie przekracza maksymalną wielkość liczby, którą Excel zdoła obsłużyć.

#ADR!

Odwołanie do komórki jest niepoprawne. Miejscem, w którym ten błąd może się pojawić jest sytuacja, kiedy formuła wskazuje na komórkę nieistniejącego arkusza. Załóżmy, że masz w skoroszycie 3 arkusze: Arkusz1, Arkusz2 i Arkusz3. W tej sytuacji zapis =Arkusz5!B2 spowoduje wyświetlenie się tego błędu.

#####

Nie jest to błąd. Excel wypełnia komórkę „hashami” aby poinformować Cię o tym, że komórka jest zbyt wąska i wynik się w niej nie mieści. Wystarczy że poszerzysz kolumnę i wynik zostanie wyświetlony prawidłowo.

Odwołanie cykliczne

informacja o tym że formuła odwołuje się do samej siebie lub do wartości od niej zależnej.

Przykład: komórka A1 zawiera formułę =3+A1. Jeśli wpiszesz taką formułę do komórki, to Excel wywoła okno z informacją, że formuła którą wpisałeś zawiera odwołanie cykliczne i może zwracać niepoprawne wartości.

Tomasz Decker is an Excel specialist, skilled in data analysis and financial modeling.